Yığma yapım sistemiyle inşa edilen yapıda malzeme olarak kesme taş malzeme kullanılmıştır. Harim, son cemaat yeri ve kadınlar mahfilinden oluşan yapı, kuzey güney doğrultusunda dikdörtgen planlıdır. Yazılı kaynaklara göre, erken dönem yapısı 14. yüzyıla tarihlenmektedir. Bu yapı, 1869 yılındaki büyük yangında tamamen yanmış, 1884 yılında Hacı Ali tarafından günümüzdeki yapı inşa ettirilmiştir. Yapının minaresi doğu cephesinde bulunmaktadır. Kesme taş malzemeden inşa edilen minare tek şerefelidir. Yapının tüm cephelerinde tek sıra pencere bulunmaktadır. Pencereler düşey yönde büyük boyutludur. Ahşap pencereler yuvarlak kemerli ve demir korkulukludur. Güney, doğu ve batı cephelerinde üst kısımda yıldız formunda pencereler bulunmaktadır. Son cemaat yeri basık kemerli düzene sahiptir. Kemerler arası sonradan pencereler ile kapatılmıştır. Son cemaat yerine girişi, kuzey ve doğu cephelerinde yer almaktadır. Yapının harim girişi, kuzey yönünde, son cemaat yerinde bulunmaktadır. Harime giriş, çift kanatlı ve basık kemerli ahşap kapıdan sağlanmaktadır. Kadınlar mahfiline, harimde, batı ve doğu yönlerde bulunan ahşap, tek kollu merdivenlerle çıkılmaktadır. Harimin içten üst örtüsü geniş açıklığı geçen bir kubbedir. Kubbeden beden duvarlarına geçiş elemanı olarak pandantif kullanılmıştır. Pandantifler birbirine yuvarlak kemerlerle bağlanmaktadır. Kadınlar mahfilinin üzeri ise üç adet küçük kubbe ile örtülüdür. Son cemaat yerinin üst örtüsü tonozdur. Yapının harim bölümünün dıştan üst örtüsü çokgen kasnağın üzerine oturan kubbedir. Kasnak çevresinde yuvarlak kemerli pencere açıklıkları bulunmaktadır. Kasnağın dört kenarında dört adet ağırlık kulesi bulunmaktadır. Mihrap, taş malzemeden yapılmış olup içi boyalıdır. Mihrabın sivri kemerli çerçevesi bulunmaktadır. Minber ve vaaz kürsüsü ahşap malzemeden yapılmış olup özgün değildir. İç mekân duvarları kubbeler ve tonozlar yoğun kalem işi bezemelere sahiptir.